In de vorige blog schreef ik al dat onze eigen emoties en gedachten regelmatig onder de loep nemen niet voor watjes is. Sterker nog, er is behoorlijk wat moed voor nodig, én een hoop empathie … eerst en vooral voor onszelf.
Onze emoties en gedachten lijken vaak heen en weer te slingeren door externe gebeurtenissen in ons leven. We denken en voelen ons positief als er leuke dingen gebeuren. Aan de andere kant kan een discussie met bv. onze baas of een collega, onze gedachten en gevoelens makkelijk meeslepen in een negatieve spiraal.
De magie van constructieve relaties is niet te vinden boven het wateroppervlak, waar we enkel het gedrag van de ander observeren (lees: vaak veroordelen). Er is veel moed nodig om empathisch in de diepte van onze eigen en andermans gedachten en gevoelens te duiken, waar plaats is voor connectie en begrip.
Heb je ooit stilgestaan bij het idee dat niet “de anderen” je overstuur, verdrietig of boos maken, maar dat zij in werkelijkheid – vaak onbewust – een emotionele schakelaar activeren die bij jou al aanwezig is? Elke keer dat we ons getriggerd voelen, biedt zich een kans aan voor zelfontwikkeling. Het getriggerde deel vertelt je immers over oude pijn dat je aandacht nodig heeft om te helen. In die zin zijn mensen waarmee we makkelijk in conflict gaan, waardevolle mentors op het pad van zelfbewustzijn.
Zelfontplooiing begint met de overtuiging dat we onze eigen gedachten, gevoelens en dus ook ons eigen gedrag kunnen sturen. Dat we in staat zijn om onze mentale automatische piloot patronen om te buigen, als we er daadwerkelijk mee aan de slag willen gaan. Bewust tijd nemen voor reflectie en ontdekken wat er in je omgaat is de eerste stap naar meer zelfbewustzijn. Wanneer je begrijpt hoe je gedachten, gevoelens en gedrag met elkaar verbonden zijn, heb je de sleutel in de hand om ze uiteindelijk om te buigen.
